vrijdag, april 22, 2005

Komkommersalade

Ik doe mijn ogen open en houd ze geknepen omdat het licht nog wat scherp is. Ik werp een blik op de wekker en ik zie 00:00 knipperen. "Een stroomstoring geweest?", vroeg ik mezelf af. Ik schrik me rot en spring uit bed om op m'n GSM te kijken hoe laat het werkelijk is. Terwijl ik dit doe bedenk ik me ineens dat het zondag is. Geen doordeweekse dag dus. Ik besef me dat ik onnodig veel te schikkerig wakker ben geworden. Dat gebeurd je alleen op dagen dat je vrij bent. De eerste tegenslag van deze dag is binnen. Niks aan de hand, je lacht en fluit. Ik kijk naar buiten en ik zie dikke druppels water op de ramen kletteren. Het weer werkt dus ook niet echt mee. Ik pak m'n scheerapparaat en zet het aan. Ik zet het scheerapparaat op m'n kin en begin te scheren. Helaas duurt dit 10 seconden. De accu van het apparaat is leeg. Niks aan de hand, je blijft lachen en je pakt een scheermesje. Ik merk dat het scheerschuim op is en wijk uit naar het oude vertrouwde zepen. Mijn wangen en nek zijn ingezeept met het scheerborsteltje en ik zet het scheermesje op m'n nek. Aangezien ik me al zeker een maand of 8 niet meer met mesjes had geschoren gebeurt het onvermijdelijke. Ik haal m'n nek op zeker 6 plaatsen open. Eenmaal klaar heb ik een gladde huid en rode vlekken op m'n handdoek. Niks aan de hand, je humt wat. Ik loop de trap af en merk dat het eigenlijk best fris is in de kamer. De automatische thermosstaat heeft verzaakt z'n taak tot uitvoer te brengen. Ik zet het handmatig op 20 graden, maar de hoogrendementsketel begint piepjes te geven. Net zulke piepjes als gister uit mijn PC kwamen die daarna niet meer aan wilde. Ik loop de keuken in en zoek naar brood. Ik eindig met een pak beschuit dat ik al een week of 4 niet had bekeken. De laatste kaas smaakt me anders nog best. Ik neem er wel een glas water bij, want de boter was op en de melk was yoghurt geworden. Ik neem m'n bord en mes mee naar de keuken om het af te wassen. Ik draaide de warme kraan open. Het duurt echter even voordat het tot me doordringt dat ik net de ketel hoorde piepen en het dus geen zin heeft de warme kraan open te draaien. Niks aan de hand, maar m'n gevoel sputtert tegen. Levensloos ga ik op de bank zitten. Zoekend naar iets dat niet fout kan gaan. Na een kwartier loop ik nogmaals de keuken in om te bekijken wat er allemaal in de koelkast staat. Opeens zie ik het. Natuurlijk! De komkommersalade die ik gister gemaakt had! Ik neem de bak mee naar de kamer en begin te eten. De hoogrendementsketel springt aan. Om van deze gelegenheid gebruik te maken staak ik het eten even om snel te douchen. Na een heerlijke warme douche kleed me ik aan en kies voor een t-shirt. Het is immers toch weer lekker warm in huis. Ik loop naar beneden en eet de rest van de komkommersalade op. Tevreden loop ik met de lege bak naar de keuken om het af te wassen, maar de hoogrendementsketel begint weer te piepen. Ik val weer terug in de dip die nu nog zwaarder valt dan de eerste. Ik kijk op de klok. 16:30. Fuck! Ik moest om 16:00 in zoetermeer zijn. Niks aan de hand? Waarom regent het dan verdomme weer?

Daarom beste mensen. In een wereld vol drukte en geweld wordt maar weer bewezen: Zelfs komkommersalade kan een lichtpuntje in een kutdat zijn. Alles is wederom relatief. Zo ook het nut van deze post en de tijd die ik erin gestoken heb. En dat laatste kan Albert E. je wel uitleggen.

1 Comments:

Blogger Godan said...

Albert E? Het is geen crimineel ofzo!!

BTW.. Leg jij het ff uit, want Albert is net bezig de maden te voeren.. :D

22 april, 2005 10:01  

Een reactie posten

<< Home